Siedziba Friedrichswalde

W 1220 roku książę Swantibor podarował ziemie, pomiędzy Iną i Goleniowem a jeziorem Dąbskim, mnichom - Cystersom z Kołbacza. Ten pas ziemi był przyznany na mocy aktu darowizny zwanym "Sulitudinis de Golinog". Jednakże z różnych powodów mnisi nie potrafili dobrze gospodarzyć na podmokłych terenach.

 Po epoce reformacji obszar ten został z powrotem przejęty przez książąt Pomorza Zachodniego. Zbudowano wały w bagnistym lesie, które wykorzystywano w trakcie polowań. Pod koniec XVI wieku, w lesie niedaleko rzeki Iny (w okolicach między dzisiejszymi Kliniskami Wielkimi a Pucicami), książę Johann Friederich założył siedzibę myśliwską wraz z dodatkowymi zabudowaniami, którą zabezpieczał mur. Siedzibę nazwano Friedrichswalde.
Do książęcego orszaku należał błazen niejaki Klaus Hinze, od którego nazwiska powstała także nazwa osady znajdującej się na wschód od siedziby myśliwskiej - Hinzendorf (dzisiaj Sowno).
Podczas wyniszczającej wojny trzydziestoletniej Szwedzi przejęli siedzibę Friedrichswalde.
W 1637 roku, w środku wojny trzydziestoletniej, umarł książę Bogusław XIV. Według zobowiązania dziedzicznego Pomorze Zachodnie powinno przejść pod panowanie władców Brandenburgii - Hohenzollernów. Szwecja chciała przeszkodzić w tych zamiarach. Na mocy pokoju westwalskiego z 1648 roku doszło więc do podziału Pomorza. Szwecja otrzymała Pomorze Zaodrzańskie ze Szczecinem, wyspą Rugią, Wolinem i Uznamem oraz wybrzeże zalewu z Kamieniem i Goleniowem; resztę ziem pomorskich na wschód od Odry oddano Branderburgii. Dopiero od 1719 roku Szczecin wraz z okolicami przyłączono do państwa brandenburskiego a później pruskiego. W 1726 roku z inicjatywy pruskiego króla Fryderyka Wilhelma posiadłość ziemska Friedrichswalde stała się własnością rządową.


Drukuj  

Publish modules to the "offcanvs" position.

Free Joomla! templates by Engine Templates