Szlak pieszy Anny Jagiellonki (szlak niebieski) - długość trasy ok.35 km
0,0 35,2 Szczecin Załom (PKP, ZKM)
2,0 33,2 Załom (wieś, kościół)
3,4 31,8 Szczecin Załom (Os. Kasztanowe, ZKM)
7,4 27,8 Kliniska (kościół, PKP, PKS)
8,4 26,8 Nadleśnictwo Kliniska (Lipa "Anna" i Ośrodek Edukacji Przyrodniczo - Leśnej)
16,3 18,9 Strumiany (PKS)
19,3 15,9 Sowno (PKS)
25,0 10,2 Kępa Bukowa k. Cisewa
29,5 5,7 Grzędzice (kościół, ZKM)
32,4 2,8 Stargard Szczeciński (Os. W. Kossaka)
35,2 0,0 Stargard Szczeciński (PKP)
Trasa śródleśna prowadzi przez południową część Borów Goleniowskich, a w okolicy Grzędzic i Stargardu przez rolniczą Równinę Stargardzką urozmaiconą drumlinami (polodowcowe płaskie pagórki o kształcie owalnym lub wydłużonym), należących do największego skupiska tych form w Europie. Na trasie okazałe dęby w Załomiu i lipa w Kliniskach; zabytkowe kościoły Sownie i Grzędzicach oraz śródleśna wieś Strumiany w której od 1961r. Mieszkała znana poetka Joanna Kulmowa. W Stargardzie Szczecińskim - cenne zabytki, głównie architektury gotyckiej.
Nazwa szlaku nadana dla uczczenia Anny Jagiellonki - żony księcia Bogusława X.
Szlak pieszy Borów Goleniowskich (szlak zielony) - długość trasy ok.17 km
0,0 17,1 Kliniska (kościół, PKP, PKS)
1,7 15,4 karczma "U Anny"
8,1 9,0 leśniczówka Łęsko
12,2 4,9 rzeka Ina
15,4 1,7 Goleniów (skraj miasta, przejazd kolejowy)
17,1 0,0 Goleniów (PKP, PKS)
Szlak śródleśny prowadzący przez Puszczę Goleniowską. Na znacznym odcinku wiedzie on wzdłuż zachodniej krawędzi doliny Iny- największego dopływu Odry w województwie zachodniopomorskim. Na trasie bory sosnowe, wydmy śródleśne i łąki nadrzeczne. Szlak kończy się w Goleniowie - mieście zabytków architektury gotyckiej i nowego budownictwa.
Goleniów: kościół późnogotycki, brama Wolińska, fragmenty murów obronnych z basztami: Menniczą i Więzienną, spichlerz ryglowy z XVIIIw.
Szlak rowerowy (Szczecin Załom - Kliniska - Stawno - Goleniów - Lubczyna - Szczecin Dąbie - Szczecin Plac Hołdu Pruskiego) - długość trasy ok.70 km
Trasa ma na celu pokazać południową część Puszczy Goleniowskiej i rozległe obszary łąk nad wschodnim brzegiem Jeziora Dąbie. Na trasie pomniki przyrody i zabytki architektury w Goleniowie i Szczecin Dąbiu; przy wjeździe do Szczecina rozległe widoki na port.
Z dworca PKP Szczecin Załom w lewo (za szlakiem czerwonym) przez przejazd kolejowy do szosy. Skręcamy w lewo (szlak prosto) do połączenia z trasą nr 3 w Rzęśnicy (4 km). Tu w lewo w kierunku Świnoujścia do Klinisk (7 km). Przed Kliniskami (500 m) z prawej przy nadleśnictwie - lipa "Anna", pomnik przyrody. Na wschodnim skraju wsi skręcamy w prawo jadąc szosą przez Puszczę Goleniowską, most na Inie dojeżdżamy do Stawna (17,5 km); kościół neogotycki z 1884 r. I dwie chałupy z początku XX w.
Skręcamy w lewo na płn-zach w kierunku Goleniowa przez śródleśne osady Bolechowo (19,5 km), Zabród (22,5 km) wjeżdżamy do miasta ulicą Spacerową w lewo pod wiadukt kolejowy, a dalej Dworcową. Od dworca kolejowego prosto ul. Jedności Narodowej i Szeroką do centrum Goleniowa (28,5 km). Z rejonu starego miasta, ulicą Szczecińską przez most na Inie do ul. Przestrzennej (30 km). Jedziemy szosą na zachód w kierunku Lubczyny i po 2 km przecinamy trasę międzynarodową nr 3 za którą rozproszona osada Łozienica. Zmieniamy kierunek na płd-zach wyjeżdżając z lasów Puszczy Goleniowskiej obok Komarowa (35 km) na rozległe łąki. W Kępach Lubczyńskich (39 km) skręcamy w prawo do wsi Borzysławiec (41 km), w której kościół neogotycki z końca XIX w. Z ciekawym wyposażeniem. Kierujemy się na południe do Lubczyny (43 km). Drogą asfaltową wzdłuż wschodniego brzegu Jeziora Dąbie do Czarnej Łąki - plaża (47 km). Dalej przez Czarną Łąkę do Pucic (50 km). Tu skręcamy w prawo na Załom (53 km) i ul. Lubczyńską do Szczecin Kniewa (54,5 km). Dojeżdżamy do ul. Goleniowskiej, którą w prawo do centrum Szczecin Dąbia (60 km). Dalej ul. E. Gierczak i Przestrzenną między Jeziorem Dąbie a ogródkami działkowymi i lotniskiem sportowym do mostu na Regalicy.
Ulicą Gdańską i Trasą Zamkową wjeżdżamy przez port do centrum miasta na Pl. Hołdu Pruskiego (70 km).
Szlak rowerowy "Prze Górę Dzwonów do lipy Anny" (Goleniów - Góra Dzwonów - Łęsko - Lipa "Anna" - Kliniska - Rurzyca - Goleniów) - długość trasy ok.31 km
Trasa łatwa, ciekawa, z owianymi legendami miejscami, które przybliżają dawne historyczne wydarzenia związane z tą ziemią.
0,0 31,2 Wyruszamy z Goleniowa spod Bramy w kierunku kościoła, przed nim skręcamy w lewo w ulicę Konstytucji 3 Maja, przed bankiem PKO S.A. jedziemy w prawo w ulicę Andersa, później skręt ulicami Drzymały i Żeromskiego do torów kolejowych.
2,1 29,1 Wjeżdżamy na drogę polną - śródleśną - prowadzącą wzdłuż zachodniej strony Iny do leśniczówki Łęsko i dalej do drogo Stawno-Kliniska.
Na pierwszym rozwidleniu drogi skręcamy w prawo - dojeżdżamy do łąki, za ogrodzeniem "Ośrodek Jeździecki". Jedziemy brzegiem lasu, potem łąką. Łąka świadoma swego piękna, pełna bukietów ziół, dookoła rozsypuje odurzającą ich woń szepce tysiącami szmerów. Dojeżdżamy do lasu skręcając w lewo. Po mocno piaszczystej drodze dojeżdżamy do zakrętu, teraz w prawo i prosto do zakola na widocznych wzniesieniach na zrębie nowa uprawa.
5,8 25,3 Stare zakole Iny. W wyniku prowadzonej w końcu XVIII w. Regulacji Ina na wielu miejscach została wyprostowana. Tu odcięte zakole utworzyło jakby maleńką wyspę, obecnie półwysep romantycznie zarośnięty jest trzciną, liliami wodnymi, kaczeńcami, krzewami wierzby, olchy. Możemy tu odpocząć chwilę, pobyć sam na sam z przyrodą chłonąc zapomniane w mieście barwy i zapachy. Przy odrobinie szczęścia możemy zobaczyć tu żurawie lub czaple siwe. Po krótkim odpoczynku opuszczamy to urokliwe miejsce aby po chwili wjechać na łąkę, strojną w barwne kwiaty, które kuszą dziesiątki tęczowych motyli. Wśród wysokich traw słychać ciągłe szelesty, piski, odgłosy wabienia i nieustannie koncertującego konika polnego. W dali samosiejki brzozowe i stojąca samotnie na środku sosna ze złamanym czubem. Z prawej widoczne zalesione wzniesienie - słynna Góra Dzwonów (Clockenberg) 30,4 m, dzisiaj nazywana nie wiadomo dlaczego Górą Lotnika.
6,5 24,7 Góra Dzwonów. Jedna z legend głosi że podczas wojny trzydziestoletniej (1618-1648) na wieść o tym, że Szwedzi, którzy zdobyli miasto Goleniów chcą zrabować z kościelnej wieży dzwony aby je przetopić na armaty, Goleniowianie w nocy zdjęli je, wywieźli i zakopali w pobliskich wzgórzach. Gdy wojna się skończyła, okazało się, że ci co je schowali zmarli podczas zaraz jakie nawiedziły miasto podczas wojny. Mimo podjętych poszukiwań do dzisiaj nikt ich nie odnalazł. Mówiono dawniej, że raz do roku na św. Jana gdy cisza zalegnie na wzgórzach można usłyszeć ich ciche, tęskne wołanie. Ale jeszcze nigdy nie udało się do nich trafić, bo pilnuje ich zły karzeł i już nie jednego poszukiwacza wyprowadził na manowce.
7,7 23,5 Dojeżdżamy do kolejnej krzyżówki zjeżdżamy w lewo. Teraz las pełen zmiennych nastrojów, cisza, przez prześwity konarów niebo spogląda z czułością. Z lewej na opadającej skarpie piękne wiekowe buki i dęby, głębiej olchy w podmokłym terenie.
8,6 22,6 Z lewej strony mijamy miejsce po ewangelickim cmentarzu a w starodrzewiu wejmutka, świerki, jodły, daglezje, dęby i dorodne lipy. Za nim obniżenie, bajorko dzików i wspaniały dąb troskliwie osłaniający to zaciszne miejsce. Trochę dalej z prawej już za rozdrożem samotny dąb. Trzymamy się lewej drogi z jej lewej strony widoczne są ślady (krzewy bzu, drzewa owocowe, fundamenty) leśniczówki "Marienwalde" i sady robotników leśnych.
10,1 21,1 Z lewej leśniczówka zwana kwaterą myśliwską w Łęsku. Jedziemy dalej żużlówką do drogi asfaltowej Kliniska-Stawno, przed krzyżówką z jednej i drugiej strony drogi widoczne są ślady po leśnej osadzie "Karsbuch" i cmentarza z prawej.
11,1 20,1 Skręcamy w prawo w kierunku Klinisk na drogę asfaltową. Droga prowadzi cały czas przez las sosnowy, pozornie spokojna. Należy uważać na samochody ciężarowe. Ogólnie droga łatwa, płaska i dość ładna widokowo. Przeważa wokół las dojrzały grzybowo-jagodowy, od czasu do czasu przeplatany młodnikiem. Kiedy w czasie jazdy i postojów będziemy wnikliwymi obserwatorami las zacznie nas oczarowywać. Zobaczymy wtedy, że las to nie tylko obok siebie stojące wdzięczne świerki czy witające się z niebem wspaniałe sosny, ale również pachnąca czeremcha, czerwona jarzębina, trawy po kolana, rozpięte między drzewami siatki pajęczyn. W każdym miejscu inna gra świateł, kolorów i nastrojów.
13,1 18,1 Z prawej mały leśny parking, czas na kolejną przerwę, można, wejść głębiej w las lub odpocząć.
14,5 16,7 Rozwidlenie, nasza droga skręca w prawo i dalej prosto.
16,8 14,4 Kierujemy się zgodnie z drogowskazem w lewo do Nadleśnictwa Kliniska i Ośrodka Edukacji Przyrodniczo-Leśnej.
17,7 13,5 Jesteśmy na miejscu, podjeżdżamy pod wiekowe rozłożyste dęby gdzie stawiamy rowery odpowiednio je zabezpieczając. Przed nami budynki Nadleśnictwa. Mieści się w nich Ośrodek Edukacji Przyrodniczo-Leśnej z salą konferencyjną, salami wystawowymi i ekspozycjami przyrodniczymi. Obok najsłynniejsze drzewo w całej Puszczy Goleniowskiej - znany pomnik przyrody lipa "Anna". Lipa według legendy ma ok. 600 lat (inne źródła mówią, ze ok. 450). W obwodzie na wysokości 20 cm od gruntu ma ok. 870 cm, tu rozgałęzia się w cztery silnie rozwinięte konary, które aby się nie rozłamały podczas silnych wiatrów zostały zabezpieczone specjalnymi wiązaniami. Z lipą związanych jest kilka legend o Annie Jagiellonce córce króla polskiego Kazimierza Jagiellończyka, żonie księcia pomorskiego Bogusława X. Jedna z legend głosi, że młodziutka Anna mająca zaledwie 15 lat, jechała w ostatnich dniach stycznia roku 1491, z wielkim orszakiem rycerzy, szlachty, licznej służby i dam dworu na swój ślub z Bogusławem X. Pod tą lipą właśnie miał jej orszak ostatni nocleg przed wjazdem do Szczecina. Podobno Annę obudził rano piękny śpiew ptaka. Gdy wyszła z namiotu aby go posłuchać zobaczyła nieopodal stojącego już Bogusława, który został przez umyślnych powiadomiony o postoju Anny w puszczy, nieopodal Dąbia. Niedyskretni mówili, że tu pierwszy raz pocałował młodziutką Annę w maleńką, delikatną rączkę i przytulił do siebie, a chłop był na schwał miał ponad 2 metry, 34 lata i był wdowcem. Ślub odbył się 2 lutego 1491 r. Na Zamku w Szczecinie. Wspaniała uroczystość olśniła wszystkich, na dziedzińcu potykało się w walkach wielu sławnych rycerzy. Odtąd życie na zamku nabrało królewskiego blasku. Młoda pani była sprawiedliwa, szlachetna i lubiana przez wszystkich. Bardzo lubiła wyjeżdżać z mężem na polowania do Puszczy Goleniowskiej, a tam gdzie pierwszy raz spotkała Bogusława - pod lipą - czekać na niego i odpoczywać. Żyła zaledwie 27 lat, zmarła w 1503 r. zostawiając cały kraj pomorski w wielkim smutku. Wszyscy długo opłakiwali dobrą i sprawiedliwą księżną. Zostawiając synów przedłużyła panowanie dynastii Gryfitów na Ziemi Pomorskiej o 133 lata. Korzystając z pobytu w tym pięknym miejscu, możemy otrzymać mapkę i udać się na ścieżkę przyrodniczo-leśną (ok.2,8 km), albo do wydzielonego obok miejsca gdzie można rozpalić ognisko, upiec kiełbaski i odpocząć w cieniu drzew. Spod lipy odjeżdżamy do drogi nr 3 szlakiem pieszym koloru niebieskiego, według kierunkowskazów.
Po przejściu drogi wsiadamy na rowery i dalej jedziemy przez wieś Kliniska. Przejeżdżamy tory kolejowe.
Kliniska to jedna z największych wsi gminy Goleniów, założona została w 1754 r. przez króla Fryderyka II otrzymując nazwę Gross Christinenberg od imienia żony króla. Wieś szybko się rozwijała i już w 1827 r. liczyła 425 mieszkańców oraz posiadała kilkadziesiąt zagród. Po wybudowaniu linii kolejowej Szczecin-Goleniów w 1882 r. osiedlają się tu kolejarze, wielu robotników leśnych i rzemieślników. Obecnie wieś ponownie mocno się rozwija i rozbudowuje, powstaje wiele zakładów przemysłowych oraz budynków mieszkalnych.
18,9 12,3 Z lewej największa piekarnia w gminie "ASPROD", tu możemy zaopatrzyć się w smaczne wypieki. Dalej z prawej nowa Szkoła Podstawowa i Gimnazjum.
19,4 11,8 Na skrzyżowaniu z drogą Dąbie-Goleniów, skręcamy w prawo i dobrą drogą asfaltową przy niewielkim ruchu udajemy się w kierunku Rurzycy.
20,4 10,8 Dojeżdżamy do wsi Rurzyca. Rurzyca to najdłuższa i jedna z większych wsi w gminie, powstała z kilku wsi, które podobnie jak Kliniska założył w połowie XVIII w. król pruski. Najważniejsze z nich to Rorchen (Rurka) i Sophiethal (Dolina Zofii). Obecna główna zabudowa wsi pochodzi z końca XIX i początków XX w. Głównym elementem układu przestrzennego wsi jest neogotycki kościół z roku 1906, murowana świątynia z czerwonej cegły pod wysokim dachem. W szczycie od strony wschodniej na kalenicy znajduje się jednokondygnacyjna wieża dzwonna z wysoką krytą blachą sygnaturką. Budowla orientowana wschód-zachód nie posiada zachowanej konwencji. Prezbiterium i ołtarz usytuowane są od strony zachodniej, a wejście główne przez profilowany portal od strony wschodniej. Wnętrze salowe ze sklepieniem drewnianym, kolebkowym. Piękne witraże, w ołtarzu ze sceną Zmartwychwstania, na ścianach północnej i wschodniej drewniana empora, nad wejściem organy. We wsi jest kilka bocianich gniazd. Wieś estetyczna. Przyjemnie jest popatrzeć na zagrody i ogródki pełne kwiatów.
21,5 9,7 Z prawej sklep spożywczy, za sklepem przy drodze ładne stare cisy.
21,7 9,5 Z lewej kościół p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP. Warto poprosić w pobliskim domu o klucz i zwiedzić kościół.
23,8 7,4 Opuszczamy wieś i dalej w scenerii pól, a później lasu dojeżdżamy pod wiaduktem do drogi dojazdowej do Goleniowa.
28,7 2,5 Skręcamy w prawo na ostatni odcinek naszej trasy. Po 2,5 km dojeżdżamy do rogatek Goleniowa gdzie kończymy naszą przejażdżkę.
31,2 0,0 Goleniów.
Szlak rowerowy (Goleniów - Rurzyca - Kliniska - Załom - Pucice - Czarna Łąka - Lubczyna- Goleniów) - długość trasy ok. 45 km
Wyjeżdżamy z Goleniowa ul. Szczecińską, mijamy CPN i jedziemy prosto do wiaduktu na drodze nr 3, przejeżdżamy dołem i jedziemy przez Rurzycę do Klinisk. Skręcamy w lewo i dojeżdżamy do Nadleśnictwa Kliniska. Tu zwiedzamy Ośrodek Edukacji Przyrodniczo - Leśnej, Lipę Anny o obwodzie 8,75 m. , małe Muzeum Przyrodnicze oraz ścieżkę dydaktyczną liczącą 2,2 km, pokazującą poszczególne stopnie rozwoju lasu oraz przekroje glebowe, jest tu też miejsce na ognisko.
Wracamy na drogę nr 3 i jedziemy do Załomia. Tu na ul. Kablowej oglądamy bunkry z okresu II wojny światowej, natomiast po lewej stronie widzimy Fabrykę Kabli Załom, gdzie dawniej, Niemcy produkowali silniki samochodowe. Fabryka ta była wielokrotnie bombardowana przez aliantów, o czym świadczą liczne leje po bombach.
Na skrzyżowaniu z drogą do Pucic rosną dwa dęby 400 letnie, warte obejrzenia. W Pucicach skręcamy w lewo, mijamy Czarną Łąkę z Ośrodkiem Wypoczynkowym, Kanał Lubczyński i jesteśmy w Lubczynie. Jest tu plaża z najczystszą wodą w Jeziorze Dąbskim, można się kąpać, uprawiać żeglarstwo, są też noclegi na przystani MDKiS oraz WOSiR i punktu gastronomiczne.
Z Lubczyny dojeżdżamy szosą do Kęp Lubczyńskich i dalej jedziemy prosto leśną żużlową drogą, wychodzącą koło kopalni piasku w Łozienicy. Wracamy do Goleniowa drogą, którą wyjeżdżaliśmy.
Ścieżka rowerowa Leśnego Kompleksu Promocyjnego "Lasy Puszczy Bukowej i Goleniowskiej" - długość trasy ok. 50 km
W tym celu utworzone zostały m. in. dwie ścieżki rowerowe o łącznej długości 50 km (obecnie połączono je w jedną) przebiegające przez tereny leśne wyróżniające się wyjątkowymi wartościami przyrodniczymi, o dużym zróżnicowaniu siedliskowym - od buczyny pomorskiej w Puszczy Bukowej, poprzez lasy mieszane o różnym składzie gatunkowym, do borów sosnowych w Puszczy Goleniowskiej. Ścieżki wytyczone są kierunkowskazami. Wzdłuż tras przygotowane są miejsca odpoczynku wyposażone w stoły, ławy, kosze, na części z nich istnieje możliwość rozpalenia ogniska. Atrakcją jest drewniana wieża widokowa, z której można podziwiać urokliwą dolinę rzeki Iny. Ścieżkę warto przemierzyć niezależnie od pory roku. Słuchając wiosennego śpiewu ptaków, wdychając letnią woń rozgrzanej żywicy, podziwiając kolory jesieni czy też śledząc tropy zwierząt na świeżo spadłym śniegu, każdy zawsze znajdzie coś nowego i interesującego.